26 Temmuz 2013 Cuma


Gıdıklayarak Sevmek Olur mu? 

"Çocuklar bizim birer aynamızdır" sözünü açıklayan bir durumla mücadele halindeyim! Şöyle ki, oğlum artık benim onu sevdiğim gibi beni seviyor! Bu ilk etapta güzel gibi görünen bir cümle olabilir ancak kamerayı bana çevirelim ve onu nasıl sevdiğimi hayal edelim: 

Oğlumu yatağa yatırmış iki ayağını tutmuş ve o minnacık topuklarını ısırmakla öpmek arasında ağzıma götürmüş durumdayım ; oğlum kıkır kıkır gülmekte... 
Sonra alt çenem ,dişlerimi sıkararak onu mıncırdığım için öne doğru çıkmış vaziyette göbeğine ağzımı yapıştırıp hava üflüyorum puarrrffff...o kıkır gülmekte... 
Ters çevirip sırtında parmaklarımı asker yürüyüşü yaptırıp onu gıdıklamaktayım... O hala kıkırkıkır... 
Aaa yukarı bak kuş var diyorum o bakıyor ve boynuna öpücükler konduruyorum... Kıkırkıkır... 
Aslında onu severken onu rahatsız ediyorum. O gülüyor, oyun sanıyor. Aslında onu gıdıklayarak savunmasız bırakıyorum; kendini teslim etmiş bir halde birkaç kıvranmadan sonra yorgun düşmüş gibi bir sonraki atağımı bekliyor... Bütün bunları yaparken , gülüyor o, ama mütemadiyen... 
Mutluluktan mı gülüyor? Onunla zaman geçirdiğim için, gıdıklanmanın etkisinden mi anlatamıyor ki, bilemiyorum... Bu kadar mıncıklanmaya sıkılır insan , ergen olduğunda yapayım aynı şeyleri bakalım isteyecek mi??;))
.....
Sözün özü; oğlum yaptığım bütün bu hareketleri artık benim üzerimde deniyor... Gıdıklayarak sevmemin bir yansımasını; o gücünü ayarlayamadan üzerimizde deniyor!! 

-Şöyle ki artık ayaklarımıza alt çenesi önde vaziyette yaklaşıp ağzını dayayayıp "puarrrfff" yapıyor, öpüyor... 
-Yukarı gösteriyor ben bakınca boynuma saldırıyor ve tabii ki gücünün ölçüsü olmuyor, canımı acıtıyor... 
-Sırtımda asker adımları ile minik parmaklarını gezdirmeye çalışıyor, bu kez de tırnaklarınile sıkmaya başlıyor( alt çene önde) 

Bu davranışınlarını başkasında da denemeden söndürmeli/ engellemeliyim, yaşı gereği artık sosyal ortamlara girecek; ya aynı davranışları başka çocuklara yaparsa??... Endişem daha da büyüyor... Oysa amacım ne kadar masumaneydi, "masumca" onu seviyordum... Sadece sevgi... Ama dozajı ve şekli ve ilerde nelere sebep olabileceği düşünülmeden verilmişti... Sevgi dolu; sevgiyle yoğurulmuş bir çocuk yetiştireyim derken, onun başka evlerin sevgi dolu yavrularına zarar vermesi... Üstelik "masumca" bir sevgi gösterisiyle! Düşünmek bile üzücü...
"Kelebek etkisi" misali benim onu sevme şeklimin, ileride bir fırtınaya sebep olmaması adına davranışlarıma daha bir dikkat eder olduğum an işte bu andır !;)


@https://www.facebook.com/CocugumlaEvdeyim?ref=h
l